Τα ψιθυρίσματα ενός πολιτικού λόγου – Άρθρο του Νίκου Σόκολου
Από τα αδειανά έδρανα , στην απόλυτη ησυχία, μέσα στο κτίριο του ελληνικού κοινοβουλίου, στεγάζονται τα όνειρα και οι ελπίδες του Ελληνικού λαού, οι θεσμοί, το πολίτευμα, η συνταγματική ιστορία, η ταυτότητα των στοιχείων εκείνων που διακοσμούν με τις ζωγραφικές και γλυπτικές παραστάσεις , την αισθητική ενός χώρου, που φιλοξενεί με το πέρασμα των εκλογών , τους αναρίθμητους εκλεγμένους αντιπρόσωπους του λαού, στο κοινοβούλιο της μακράς πορείας , από την στιγμή της δημιουργίας του μέχρι σήμερα , ένας ουδέτερος παρατηρητής ατενίζει με προσοχή μέσα από την γυάλινη στέγη ενός σύγχρονου θόλου, τις διαδρομές των εθνικών εκλογών, τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της οργάνωσης του κανονισμού της βουλής , της δόμησης των νομοθετικών ψηφισμάτων, την συγκρότηση του εκλογικού σώματος, από όλους τους κομματικούς συνδυασμούς , τις μεταρρυθμίσεις και τροποποιήσεις των νομοσχεδίων , για την ελληνική ζωή και πραγματικότητα .
Μέσα στην μεγάλη αμφιθεατρική αίθουσα του ελληνικού κοινοβουλίου, η απουσία θορύβου είναι μια πρόδηλη κατάσταση, από την θυροκόλληση του σχετικού διατάγματος που προβλέπει την διάλυση της βουλής, αλλά ωστόσο το διάχυτο ελληνικό φως , σκορπίζεται στον διάκοσμο των πολιτικών εδράνων , φωτίζοντας τις άγνωστες πτυχές μιας απατηλής σιωπής, η οποία σχετίζεται με προτάσεις νόμων , με καταθέσεις σχεδίων και ψηφίσματα , με το πέρασμα εύκολων η δύσκολων νομοσχεδίων , σαν την συνέχεια της νομοθετικής λειτουργίας από τα θερινά τμήματα της βουλής , που έγιναν στο παρελθόν, και ερήμην του ελληνικού λαού .
Η σιωπή αυτή, είναι ανησυχητική γιατί η μνήμη του λαού μιλάει , για αδιαφανείς διαδικασίες , φανερώνοντας την αδιαφορία του πολιτικού κόσμου για τις συνέπειες των επιλογών τους, αλλά και για το ότι δεν διατηρούν ακόμα τα προσχήματα , και τις προφάσεις για να καλύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις , έστω και αν οι ψηφοθηρικές σκοπιμότητες τους, σε μια μακρά προεκλογική αντιπαράθεση, δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και την πολιτική άνθηση , μέσα από τα συμφέροντα τους και τις πάγιες τακτικές .
Γιατί πραγματικά η ανάπτυξη του πολιτικού πολιτισμού και η ακμή της πολιτικής ζωής , δεν είναι εύκολη υπόθεση , χρειάζονται προυποθέσεις , σημαντικά κριτήρια, υψηλές πνευματικές λειτουργίες , για να αποφύγει την ήδη υπάρχουσα παρακμή , την αδιαφάνεια σε πολλούς τομείς της κοινωνικής και δημόσιας ζωής, την φθορά ενός δημιουργήματος που χάνεται , στις εξελίξεις των ανθρώπινων επιστημών , και στους θεσμούς του ελληνικού πολιτεύματος .
Στην αίθουσα της βουλής, οι δυνατές φωνές και οι αντιπαραθέσεις , ακούγονται μέχρι τώρα μέσα στους λεπτούς ακουστικούς κοχλίες και τους πόρους, που εκτός από την φασαρία και τις εντάσεις, στο διάκοσμο των μεγάλων κλειστών χώρων επικρατεί απόλυτη ηρεμία, χωρίς καμία ανθρώπινη κίνηση και δράση, για να διατηρήσει την σιωπή των συναισθημάτων μας, μπροστά στα νοήματα των ισορροπιών, που θέλει να μεταδώσει η προτομή ενός αγάλματος, για τις ιστορικές καταστάσεις των γεγονότων , που επηρέασαν , και επηρεάζουν μέχρι τώρα την ελληνική ζωή, την εικόνα του ελληνικού κράτους , τις σχέσεις κράτους-πολίτη, και την αναστάτωση που προκαλεί η αστάθεια των νέων πολιτικών φαινομένων και των συνεχών αλλαγών .
Η σιωπή αυτή δεν μπορεί παρά μερικές φορές να ταυτιστεί με ένα ψυχολογικό δράμα, που κρύβει το μυστήριο, την αγωνία των πολιτών για το αύριο , για το μέλλον αυτού του τόπου, για τους ψιθύρους εκείνους που ακούγονται στους κλειστούς αυτούς χώρους , και θέλουν να αναδείξουν τις σημαντικές , πολιτικές-κοινωνικές εξελίξεις , που μέχρι σήμερα διαμόρφωσαν την ελληνική ζωή, για να γνωρίσουμε μέσα από αυτές τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά των πολιτικών συστημάτων που εφάρμοσαν από τους περασμένους αιώνες , μέχρι τώρα .
Αυτή η σιωπή, είναι ολοφάνερη και μπορεί να δηλώσει την κινητικότητα και την έξοδο των πολιτευτών από την κλειστή βουλή στο κόσμο , αλλά και για να μας φανερώσει την μεγάλη συμμετοχή των κομμάτων, στις εθνικές εκλογές , και για το πώς πρέπει να τα αξιολογήσει ο ελληνικός λαός , με την ψήφο του , την συγκέντρωση ενός τόσο μεγάλου αριθμού κομμάτων και προσώπων , σε ένα στατικό πεδίο , που δεν μπορεί να παράγει ποιοτικό πολιτικό πολιτισμό και αξίες , αλλά αντίθετα μια κατάσταση , η οποία θα φέρει ίσως αστοχίες και καμία ουσιαστική εξέλιξη .
Τα στοιχεία ενός μακρινού προεκλογικού αγώνα , έχουν κούραση, επανάληψη εξαγγελιών, αρκετές ασάφειες, περιττές συγκεντρώσεις και ομιλίες, και μια βασική προυπόθεση με στόχο την καλύτερη εκμάθηση των προγραμματικών εξαγγελιών, μήπως και μπορέσουμε να διατηρήσουμε τις ακουστικές μας ισορροπίες , από τα ψιθυρίσματα των γλυπτών και των μνημείων , για να μαθαίνουμε τις μαρτυρίες των πολιτικών πράξεων , και την σιωπή των ψηφοφόρων , για την τρέχουσα πολιτική ζωή, για την μακρά ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους , και την τύχη του πολιτικού πολιτισμού .
Σόκολος Νίκος.
